Gisteren met de klas het Media Art Festival bezocht, een hele andere vorm van kunst, maar prachtig!

Afgelopen vrijdag net met de kunstacademie de tentoonstelling van Alma Tadema bezocht in het Fries Museum. De videomapping is gebaseerd op een prachtig schilderij met een mooi verhaal van deze in Dronrijp geboren kunstenaar.

De rozen van Heliogabalus van Alma Tadema

Hij baseerde dit doek op een legende uit de ‘Historia Augusta’, een omstreden bundel van dertig biografieën van Romeinse keizers uit de tweede en derde eeuw na Christus. Daarin stond onder meer dat de tirannieke en scandaleuze Heliogabalus ,,in een banket-kamer met verlaagd plafond ooit zijn uitvreters bedolf onder viooltjes en andere bloemen, zodat sommigen daadwerkelijk zijn gestikt omdat ze er niet meer onderuit konden komen”.

Hij kende zijn Romeinse – en Griekse en Egyptische – klassiekers en dergelijke verhalen inspireerden hem. Tevens toonde hij zich toen al – in 1888 werd het schilderij tentoongesteld in de Royal Academy in Londen – de grote opportunist. Want viooltjes hadden voor zijn voornamelijk Britse publiek weinig zeggingskracht, rozen – ‘The English Rose’- des te meer. En dus liet hij gedurende vier maanden wekelijks per spoor rozen uit Zuid-Frankrijk naar zijn atelier in Londen versturen.

De rode, roze en witte rozenblaadjes dwarrelen over de volle breedte van het canvas vanaf een baldakijn neer in de eetzaal met marmeren zuilen. Ze bedwelmen een zevental figuren, zowel mannen als vrouwen want de jonge keizer – hij was veertien toen hij de troon besteeg – was beide seksen in gelijke mate toegedaan. Kennelijk onvoorbereid op hun wrede lot kruipen ze in de bloemen rond op weg naar hun laatste ademtocht. Een van hen, de meest rechtse bebaarde figuur, vertoont een treffende gelijkenis met de schilder – een in zijn tijd niet ongebruikelijke gewoonte –, maar wordt in de catalogus van A Victorian Obsession neergezet als een van de afgedankte minnaars van de keizer, Zoticus of Hierocles.

Hoe het ook zij, de jonge keizer en zijn gevolg, waartoe zijn grootmoeder en moeder behoren, amuseren zich onder het genot van wijn en spijs kostelijk om dit bizarre schouwspel. Overigens heeft Alma Tadema onder de tafel waaraan ze zijn gezeten twee kransen van viooltjes geschilderd, een knipoog die laat zien dat hij ‘het echte verhaal’ uit de Historia Augusta wel degelijk kende.

(bron: fryslan1.frl)